>ผู้ชายนับ 10. ผมเกือบเดินกลับเข้าออฟฟิศแล้วสิ ถ้าไม่เห็นเธอเดินเข้ามา
นางฟ้าของผมวันนี้เธอใส่เสื้อสีขาว กระโปรงสีชมพู
เธอดูน่ารักเหมือนตุ๊กตาญี่ปุ่นแก้มแดงๆ ผมเดินเสไปเสมาหาอะไรกินอีกหน่อย
ทั้งๆ ที่อิ่มจะแย่แล้ว ทั้งนี้ก็เพื่อเฝ้ามองนางฟ้าเวลาพักเที่ยงของผม
อยากรู้จักเธอจัง ทำไงดีหว่า
>ผู้หญิงนับ 0. ฉันสังเกตเห็นเขาตั้งหลายวันแล้วละ คนอะไรก็ไม่รู้
กินเส้นเล็กน้ำเนื้อเปื่อยได้ทุกวัน ไม่รู้จักเบื่อมั่งเลย หน้าตาเขาตลกดีนะ
นี่ถ้าเขาจะสร้างหนังโดราเอมอนเดอะมูฟวี่
ฉันคงจะอีเมล์ไปบอกผู้กำกับให้มาเชิญพี่แกไปเล่นเป็นโนบิตะ
>ผู้ชายนับ 9. วันนี้ผมตัดสินใจจะแอบตามเธอไปดูว่าเธอทำงานที่ไหน
เพราะเธอไม่ใช่พนักงานบริษัทเดียวกับผม
แต่ที่แน่ๆกว่าเธอจะลงมากินข้าวก็เกือบบ่าย และกว่าจะกลับก็จวนบ่ายสอง
แต่ที่ทำงานเธอคงอยู่แถวนี้แหละ
>ผู้หญิงนับ 1. พี่กุ้งชี้หมอนั่นให้ฉันดูแล้วหัวเราะคิกคัก
อีตาโนบิตะนั่นเอง! เขาทำเป็นเดินโทรศัพท์ตามพวกเรามาห่างๆ
สงสัยพี่แกจะแอบชอบใครสักคนในกลุ่มเราแน่ๆเลย
(สงสัยจะเป็นพี่กุ้งแฮะ ก็เธอสวยออกซะงั้น)
เอ..เอาเข้าจริงๆ อีตานี่มองจากมุมเฉียงๆก็ดูดีเหมือนกันนะ
>ผู้ชายนับ 8. เธอทำงานแถวนี้จริงๆ ด้วย
เธอทำงานอยู่ในสถานทูตแห่งหนึ่งในหลายๆ แห่งแถวนั้น
แต่เป็นหน่วยงานย่อยเกี่ยวกับวัฒนธรรมและความร่วมมือ
และเป็นโรงเรียนสอนภาษาไปในตัวด้วย โรงเรียนสอนภาษาเหรอ… เออเข้าท่า
>ผู้หญิงนับ 2. อีตาโนบิตะถ้าจะเอาจริงแฮะ! วันนี้บุกมาถึงที่เลย
มาหยิบโบรชัวร์อะไรให้วุ่นเลย อยากรู้เหมือนกันแฮะว่าแกจะมาจีบใคร
>ผู้ชายนับ 7. พักเที่ยง ผมยังไม่ไปกินข้าว แต่เดินมานั่งกินกาแฟอยู่ที่
Cafe ของสถานทูต รอนางฟ้าเสด็จลงมาเสวยภักษาหาร
หัวใจผมเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ… ที่นี่เขาใช้กาแฟพันธุ์อะไรมาชงเนี่ย
เมื่อเธอลงมา คราวนี้ผมจะต้องชวนเธอคุยให้ได้
>ผู้หญิงนับ -3. นี่ พี่กุ้ง อีตาโนบิตะมารอพี่แหนะ
นั่งกินกาแฟอยู่ที่คาเฟ่ด้วย? จริงง่ะ!
เขาสมัครเรียนอะไรหรือเปล่าอ่ะ..หนิง?
ไม่หรอกพี่ เขามารอพี่อ่ะแหละ
สงสัยวันนี้พี่กุ้งไม่ได้กินข้าวกะพวกหนูแล้วละ?
บ้า เหลวไหล!!!?
>ผู้ชายนับ 6. คุณครับ ทำงานที่นี่ใช่หรือเปล่าครับ? ผมเดินเข้าไปถามเธอ
ผมสนใจจะเรียนภาษาฝรั่งเศสครับ
แต่มีคอร์สไหนสำหรับคนที่ไม่รู้อะไรเลยอย่างผมมั่งไหมครับ?
>ผู้หญิงนับ -4. อีตาโนบิตะเขาเข้ามาคุยกับฉัน เขาถามฉัน!!!
เขามารอฉันหรอกเหรอเนี่ย แล้วอย่างงี้ ทุกวันที่เขามอง…ก้อ…. หวาย
>ผู้ชายนับ 5. วันนี้เธอน่ารักเป็นพิเศษขึ้นอีกหลายเท่า
แก้มงี้แดงน่ารักเชียว เธอบอกให้เพื่อนคนอื่นไปทานข้าวกันก่อน
ส่วนเธอยอมเข้ามาคุยกับผมใน Cafe และแจกแจงรายละเอียดเกี่ยวกับการเรียนให้ฟัง
>ผู้หญิงนับ -5. พี่กุ้งน่ะสิ ทำขยิบหูขยิบตาให้ฉันคุยกับเขา จะบ้าเหรอ
แต่ก่อนที่ฉันจะทันตอบอะไรได้ พี่กุ้งก็ชิงบอกว่า อ๋อ ยินดีค่ะ
มีอะไรก็ปรึกษาน้องหนิงได้นะคะ น้องเขาดูแลเรื่องนี้อยู่พอดีค่ะ?
ผู้ชาย ผู้หญิง
- คุณ…เคยเรียนภาษาฝรั่งเศสมาบ้างหรือเปล่าคะ?
- ไม่เคยครับ เอ้อ…ผมชื่อเอกครับ…?
- หนิงค่ะ?
- หนิงทำงานที่นี่นานหรือยังครับ หนิงจบเอกภาษานี้มาเหรอครับ?
- ค่ะ หนิงเพิ่งจบได้ปีเดียวเอง?
- ขอผมเลี้ยงข้าวนะครับ หนิงอุตส่าห์คุยกับผมตั้งนานอดไปกินข้าวกับเพื่อนเลย?
- อุ๊ย อย่าเลยค่ะ ในนี้แพงออก ไว้คราวหน้าดีกว่าค่ะ?
คราวหน้า!!! คราวหน้า ได้ยินกันไหมครับ ท่านผู้ฟัง เข้าทางผมเลย
บ้า!!! ฉันพลาดไปได้ไงอ้ะ
- อ้อ…ก้อ เอ้อ มีค่ะ … 0 1 6 1 5…?
ให้เบอร์เค้าไปทำไมอ่า… แง้ๆๆๆๆ
ฉันจิกกระดาษทิชชูในมือจนเละเป็นปุยเหมือนปลาดุกฟู
>ผู้ชายนับ 4. ผมคุยกับน้องหนิง (เธออ่อนกว่าผมสี่ปี) สองสามคืนติดต่อกัน
คืนละหลายๆ ชั่วโมง ตอนกลางวันก็ไปนั่งกินข้าวด้วยกัน แต่ก็ได้แค่นั้นเองง่ะ…
พอจวนบ่ายสองก็แยกย้ายกันไปทำงานเคยลองชวนไปดูหนังเธอก็บอกไม่อยากดู
ตอนเย็นก็ต้องรีบกลับบ้าน ไปนั่งที่ไหนต่อก็ไม่ได้ สงสัยเดี๋ยวกลับบ้านช้าแม่จะดุละมั้ง
>ผู้หญิงนับ 6. พี่ๆ ล้อว่าฉันเป็นแฟนอีตาโนบิตะ เอ้ย! พี่เอก
ไม่ใช่ซะหน่อย ก็แค่เพื่อนคนนึง ทำงานอยู่ใกล้ๆ กัน
ตอนกลางวันต่างคนต่างก็ต้องกินข้าวอยู่แล้ว ให้เขากินด้วยอีกคนจะเป็นอะไรไป
แต่พี่เอกเค้าคุยสนุกดีเหมือนกันนะ ฟังเขาคุยทีเพลินเลย
บางทีนึกว่าคุยแป๊บเดียว ที่ไหนได้ ปาเข้าไปเกือบเที่ยงคืน
>ผู้ชายนับ 3. น้องหนิงน่ารักจริงๆ และเธอเป็นนางฟ้าจริงๆ
เธอช่างมองโลกในแง่ดี สวยงาม และใสสะอาด เสียจนผมละอาย… ผมเริ่มได้คิดว่า
ผมเหมาะกับเธอหรือเปล่า ผมสามารถใช้ชีวิตแบบเธอได้ไหม
การเลี้ยงดูของเรามันต่างกันเหลือเกิน
เธอไม่เคยพบกับความยากลำบากและสิ่งอันชั่วร้ายอะไรในโลกเลย…
ถ้าเธอเป็นนางฟ้าจริงๆ ส่วนผมน่ะเหรอ เรียกว่าคนเดินดินยังยากเลย
เธอเรียนจบจากโรงเรียนสตรีชื่อดัง จบมหาวิทยาลัยของรัฐที่มีชื่อเสียง
และเข้าทำงานกับสถานทูต
ส่วนผมน่ะเหรอ… อย่าให้เล่าเลยคุณ ยาว
>ผู้หญิงนับ 7. พี่เอกนี่มีอะไรมากมายกว่าที่ฉันคิดแฮะ
พี่เขาผ่านอะไรต่ออะไรในชีวิตมามากมายกว่าที่จะนึกถึง
เขาไม่เหมือนใครที่ฉันรู้จักเลย เขาเริ่มต้นจากเด็กเกเรคนหนึ่ง
ลองมาหมดแล้วอะไรแสบๆ ทั้งหลาย เหล้า ยา การพนัน เคยเข้าบ้านเมตตาก็เคย
แต่แล้วเขาก็สามารถตั้งใจเรียนจนจบทั้งการศึกษานอกโรงเรียน
และเรียนมหาวิทยาลัยเปิดจนจบด้วยตัวเองตลอด
และทำงานในบริษัทใหญ่ขนาดนี้ได้ในตำแหน่งและเงินเดือนที่ไม่น้อยทีเดียว
ฉันทึ่งในชีวิตของพี่เขาเหลือเกิน
>ผู้ชายนับ 2. วันนี้ตอนเช้า ผมซื้อดอกไม้ให้เธอ…
เพราะรู้ว่าเธอจะมีแจกันใบเล็กๆ ใส่ดอกกุหลาบน่ารักๆ เอาไว้บนโต๊ะทำงานเสมอ
แต่เธอรับไปแล้วก็ไม่ว่าอะไรสักคำ…
ตอนเที่ยงผมไปหาเธอที่ห้องทำงานตามปกติ
ดอกไม้บนโต๊ะทำงานเป็นดอกเดียวกับที่ผมเห็นเมื่อวาน….
เธอไม่ได้เอาดอกไม้ที่ผมให้มาปักแจกันหรือนี่…
สงสัยดอกไม้ถูกๆ ช่อเล็กๆ ซื้อที่สถานีรถไฟฟ้าแบบนี้
มันคงจะไม่ถูกใจเธอละมั้ง
>ผู้หญิงนับ 8. พี่เขาให้ช่อดอกไม้เล็กๆ กับฉันละ…
มันน่ารักจนฉนพูดอะไรไม่ออกเลย แม้แต่คำว่าขอบคุณ
สงสัยฉันต้องรีบไปหาซื้อซิลิก้าเจลมาเก็บดอกไม้นี่เสียแล้วสิ…
ไม่อยากให้มันเหี่ยวไปเลย
>ผู้ชายนับ 1. ผมพยายามที่จะยอมรับความจริง
ว่าผมกับเธอนั้นแตกต่างกันแค่ไหน…
นางฟ้าก็มีไว้สำหรับคนบนฟ้า…ผมคิด ผมพยายามทำงานให้หนักขึ้น
กลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงเหมือนเดิม และคุยกับเธอให้น้อยลง
(หรือถ้าให้ถูก เธอเองก็ไม่ค่อยโทรหาผมสักเท่าไรแล้วช่วงนี้)
ผมจะจำเธอไว้ในฐานะความทรงจำที่สวยงามแล้วกัน
>ผู้หญิงนับ 9. เพื่อนฉันที่ทำงานบริษัทเดียวกับพี่เอกบอกว่า
ช่วงนี้พี่เขาทำงานหนักมาก… บางวันสี่ทุ่มก็ไม่ยอมกลับบ้าน
มาถึงก็ก่อนแปดโมง
ฉันก็เหงานะ แต่เราก็ชอบที่พี่เขาเป็นอย่างนั้นไม่ใช่เหรอ
ผู้ชายที่มีพลังและความรับผิดชอบ ที่พุ่งไปข้างหน้าตลอดเวลา
สิ่งที่ฉันทำได้
ก็คือให้เขาทำสิ่งที่เขาตั้งใจนั้นอย่างเต็มที่โดยไม่ขัดขวางหรือแง่งอน…
ถึงจะไม่ได้คุยกับพี่เขาบ้าง แต่ก็ไม่เป็นไรหรอกนะ… ไว้ถ้าพี่เขาว่างๆ
คราวนี้ถ้าจะชวนไปดูหนังหรือกินข้าวเย็นบ้าง ฉันจะไปละนะ
>ผู้ชายนับ 0. ผมทำงานจนเกือบบ่ายสองแล้วนึกได้ว่าลืมกินข้าว
พี่เอกคะ ทานข้าวมั่งป่ะเนี่ย? น้องออย เด็กฝึกงานมาถามผมด้วยความเป็นห่วง
ออยไปซื้อให้ไหมคะ?
ไม่เป็นไรหรอก พี่ไปกินเองก็ได้ แล้วออยล่ะกินหรือยัง?
เธอสั่นหน้าแทนคำตอบ
งั้นไปกินข้าวกับพี่ไหม… พี่เลี้ยงเอง?
น้องออยพยักหน้าตอบรับ… เออ วันนี้น้องออยแก้มสีชมพูเลย
>ผู้หญิงนับ -10. พี่กลับไปก่อนนะหนิง?
ค่ะ เดี๋ยวหนูรอแถวนี้อีกแป๊บนึงแล้วกันนะ?
พี่เอกคงงานยุ่งจนไม่ได้ออกมาทานข้าว
วันนี้แหละ ถ้าพี่เอกชวนฉันไปดูหนัง ฉันจะไปดูกับเขา…
>มันสายเกินไปหรือเปล่านะ…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น